Φως στο τούνελ με αλλαγές στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση

Αναρτήθηκε από… kamena voyrla blogger

Η εκπαίδευση είναι μια σύνθετη διαδικασία με πολλές παραμέτρους. Κυριότερος θεσμοθετημένος φορέας της είναι το σχολείο και δευτερευόντως(ως προς την προσφορά γνώσης και μόνο) η οικογένεια. Αυτά τα δύο πορεύονται παράλληλα και αλληλοσυμπληρώνονται.

Τα τελευταία χρόνια η εκπαιδευτική πολιτική που εφαρμόζεται στην χώρα μας χαρακτηρίζεται από την ανάγκη να απαλλαγεί από το αυστηρό συγκεντρωτικό σύστημα του παρελθόντος, που ήθελε το Υπουργείο Παιδείας να κατευθύνει κάθε βήμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Στην ίδια λογική αξιοποιείται η ευρωπαϊκή εμπειρία και υιοθετούνται εκπαιδευτικά συστήματα που ενισχύουν τον εκπαιδευτικό και την τάξη - ομάδα του στο ευρύτερο περιβάλλον με εργασίες και δραστηριότητες εντός και εκτός σχολείου, εκπαιδευτικές εκδρομές και ανάπτυξη θεμάτων που άπτονται των ενδιαφερόντων μαθητών - δασκάλου στην “ευέλικτη ζώνη”. Όλα τα παραπάνω βέβαια εξαρτώνται πάντα από τον [.....]

ανθρώπινο παράγοντα εφόσον η εκπαίδευση σχετίζεται άμεσα με το έμψυχο δυναμικό: μαθητές - δάσκαλο - γονείς - διευθυντή - σχολικό σύμβουλο.

Είναι σημαντική επομένως η συνεργασία όλων αυτών και η εστίαση σ’ ένα κοινό στόχο που είναι η πρόοδος των παιδιών, γνωστική, κοινωνική, συναισθηματική.
Καταλυτικός φορέας όλης αυτής της πολιτικής παραμένει αναπόφευκτα ο δάσκαλος και ο τρόπος που ο τελευταίος -ανάλογα με την προσωπικότητά του- αντιλαμβάνεται την συνολική διαδικασία. Ο δάσκαλος - παιδαγωγός διορίζεται με βάση το πτυχίο του και δοκιμάζεται στην τάξη καθημερινά αποκτώντας διδακτική εμπειρία.

Οφείλει λοιπόν:
1. Να παρέχει τις γνώσεις που καθορίζονται από το Υπουργείο
2. Να ελέγχει την αφομοίωση της παρεχόμενης γνώσης αναγνωρίζοντας ότι αυτή είναι απαραίτητη για την γνωστική εξέλιξη του παιδιού.
3. Να αναλαμβάνει μαζί τους σχολικές δραστηριότητες
4. Να συμβουλεύει τα παιδιά και να τα στηρίζει χωρίς να τα προσβάλει και χωρίς να τα χαρακτηρίζει. Να τα αντιμετωπίζει δηλαδή σαν εν εξελίξει προσωπικότητες.
5. Να διαχειρίζεται τις αντιπαλότητες που προκύπτουν στην τάξη με ενδιαφέρον και αμεροληψία προάγοντας την συνεργασία.
6. Να καλλιεργεί δημοκρατική συνείδηση στα παιδιά λειτουργώντας ο ίδιος σαν παράδειγμα.
7. Να σέβεται το οικογενειακό περιβάλλον που υπάρχει πίσω από κάθε παιδί.
8. Να ανέχεται την διαφορετικότητα γεφυρώνοντας τα χάσματα μεταξύ αλλοδαπών - ελλήνων ευαισθητοποιώντας τα παιδιά σε θέματα ισότητας και αλληλεγγύης
9. Να εξοικειώσει τα παιδιά στα θέματα διαχείρισης του περιβάλλοντος(καθαριότητα, ανακύκλωση, νερό, φυσικοί πόροι) και την φιλοζωία.

Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό και ο σκοπός της εκπαίδευσης, η καλλιέργεια δηλαδή των πολιτών της κοινωνίας μας, ώστε να αποτελέσουν την συνέχεια του μακρόχρονου Ελληνικού Πολιτισμού.

Πώς κρίνεται όμως ο βαθμός επίτευξης των στόχων αυτών; Με ποιο μέτρο αξιολογείται η αποδοτικότητα και η παραγωγικότητα ενός τόσο σημαντικού για την κοινωνία φορέα που μπορεί και πρέπει να αποτελέσει το αντίβαρο στην κρίση που μαστίζει την Ελλάδα;

Ποια τα κριτήρια που έχει θεσπίσει η επίσημη πολιτεία για να επιβραβεύσει τους άξιους και να απομονώσει από την εκπαιδευτική διαδικασία όσους δεν ανταποκρίνονται στα καθήκοντά τους; Ποιός και με ποιους τρόπους θα προστατεύσει τα παιδιά μας από την ανεπάρκεια; Πως μπορούμε ως πολίτες να συμμετέχουμε ενεργά στην διάπλαση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων;

Σε κάποιες χώρες της Β. Ευρώπης αξιολογείται η παραγωγικότητα με βάση τις εργασίες που ανέλαβε η τάξη και παράλληλα επιβραβεύεται με αυξημένες μισθολογικές απολαβές, ενώ η κάθε είδους ανεπάρκεια συνεπάγεται επίπληξη, λογοδοσία στην αρμόδια επιθεώρηση και στενό έλεγχο του εκπαιδευτικού. Αντίστοιχα στις ΗΠΑ καταρτίζεται λίστα προσόντων των εκπαιδευτικών που συναποτελείται από τα τυπικά προσόντα αλλά και από τις κρίσεις που διαμορφώνουν οι άμεσα σχετιζόμενοι με τον εκπαιδευτικό, συνάδελφοι και γονείς. Οι τελευταίοι ασχέτως επαγγελματικής ιδιότητας έχουν άποψη για τα παιδιά τους και συνεργάζονται για τον δάσκαλο. Κατ’ αυτό τον τρόπο διαμορφώνεται μια εικόνα της αξιοσύνης του δασκάλου.

Να προστεθεί εδώ ότι σ’ ένα ιδιωτικό φορέα, ο δάσκαλος κρίνεται άμεσα με τα κριτήρια αυτά που, μπορεί να είναι άδικα σε ορισμένες περιπτώσεις, σαφέστατα όμως ανήκουν, στη λογική ότι και ο εκπαιδευτικός οφείλει να είναι ανταγωνιστικός στη δουλειά του όπως κάθε επαγγελματίας που αγωνίζεται καθημερινά να αποδείξει την αξία του.

Στο Ελληνικό δημόσιο σχολείο όμως όλα είναι θέματα προσωπικών επαφών και κατεστημένης πραγματικότητας. Όποιος προσπαθεί να ξεπεράσει τα μέτρα του δημοσίου και να δουλέψει με όρους ιδιωτικού φορέα αναλαμβάνοντας με την τάξη του εξωσχολικές ή άλλες δραστηριότητες απομονώνεται από το σύστημα. Από την άλλη είναι δύσκολο έως σχεδόν αδύνατο να ξεπεράσει κανείς τη διοικητική δυσκαμψία και να απομακρύνει εκείνον που δεν ανταποκρίνεται στα “στάνταρτ” της εκπαίδευσης.

Η πραγματικότητα δυστυχώς καταδεικνύει ότι όταν ο δάσκαλος -δημόσιος αμετακίνητος υπάλληλος- έχει καλές σχέσεις με τον διευθυντή, τον σχολικό σύμβουλο και τον προϊστάμενο, αγνοείται οποιαδήποτε αντίδραση σε βάρος του και έτσι μπορεί να συνεχίσει το λαμπρό παιδευτικό του έργο πάνω στα θύματα, παιδιά μας. Όσο για κείνον που διαπνέεται από φρέσκιες ιδέες και οράματα οφείλει να προσαρμοστεί στο μέσο όρο της ελληνικής θλιβερής δημοσιοϋπαλληλικής πραγματικότητας.

Ζητούμε να αλλάξει αυτό το κατεστημένο. Να μπουν πιο ορθολογικά κριτήρια αξιολόγησης από την εύνοια του εκάστοτε διευθυντή.
Ζητούμε στο τέλος της σχολικής χρονιάς να γίνεται συνέλευση του κάθε τμήματος με παρουσία διευθυντή, σχολικού συμβούλου, γονέων και εκπαιδευτικού όπου θα αποτιμηθεί το έργο του παιδαγωγού και θα καταγραφούν οι κρίσεις ώστε να υπάρχει ένα προηγούμενο(συστατική επιστολή).

Σε μια εποχή όπου το μέλλον της Ελλάδας δοκιμάζεται από την οικονομική κρίση μόνο η αγάπη του δασκάλου για την δουλεία του και η ουσιαστική συμμετοχή όλων όσων πιστεύουν στην δύναμη της παιδείας, μπορούν να είναι οι εγγυήσεις ότι η καλλιέργεια των παιδιών μας δεν θα αφεθεί σε φθίνουσα πορεία. Το σχολείο και η πνευματική ανάπτυξη μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν την αφετηρία για την επανάκαμψη της Ελληνικής κοινωνίας τώρα στις δύσκολες στιγμές που περνάει η χώρα μας.
Λύσεις υπάρχουν. Βούληση χρειάζεται για να τις υλοποιήσουμε.

Πληροφορίες: Γρίβα Εφη τηλ.:6946198088
Μέλος της Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών Λαμίας