26 Φεβρουαρίου 2010

Περί βλακείας και καρναβαλικής πραγματικότητας

Αναρτήθηκε από… Unknown

Η βλακεία είναι μια ιδιότητα υπερταξική, υπερεθνική, και διαπολιτική, που ενδημεί στις πέντε (πιθανόν και στην έκτη τώρα πια) ηπείρους του πλανήτη. Διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας: στην πολιτική, την επιστήμη, την θρησκεία, στον κοινωνικό, τον δημόσιο και τον ιδιωτικό βίο.

Με την διαρκή παρουσία της και την καταλυτική επιρροή στις πράξεις και στις ενέργειες ανθρώπων και λαών καταλήγει να σχεδιάζει αυτό τούτο το ιστορικό γίγνεσθαι της ανθρωπότητας.

Υπάρχουν διάφορες διαβαθμίσεις βλακείας.

Η πρώτη αφορά τον απλό ανόητο «άνευ νοός». Είναι ο πιο ανώδυνος κρίκος στην αλυσίδα της βλακείας, γιατί απλώς περιστρέφεται περί τον άξονα της ανοησίας του, χωρίς να την συνδυάζει με κακία, μοχθηρία, αγριανθρωπισμό και άλλα αηδιαστικά παρόμοια. Ας τον αφήσουμε ήσυχο στην ανοησία του.

Η δεύτερη αφορά τον χαζό. Είναι απλά ένας χαζός – τίποτα παραπάνω, τίποτα παρακάτω. Τον βρίσκουμε σε όλους του τομείς και σε όλα τα επίπεδα, από την κοινωνική συναναστροφή μέχρι τον εργασιακό χώρο και από τα supermarket μέχρι τον άδολο συνδικαλισμό. Είναι εύκολα αναγνωρίσιμος και οι πονηροί τον εκμεταλλεύονται ανάλογα. Σχετικά ακίνδυνος, ας τον αφήσουμε και αυτόν ήσυχο στην χαζομάρα του.

Η τρίτη διαβάθμιση περιλαμβάνει τον κοινό βλάκα. Αυτός αντιπροσωπεύει την συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού του πλανήτη και με αυτό το ατού κραταει στα χέρια του τις τύχες, όχι μόνο της τάξης των βλακών, και και των μη βλακών. Είναι πανταχού παρών. Ο βλάκας έχει λόγο και άποψη (βλακώδη συνήθως) για τα πάντα. Την οικονομία, την μουσική, την πολιτική, την ανατροφή των παιδιών, την διεθνή πολιτική, το σεξ, τα δικαιώματα της γυναίκας, τα αγροτική παραγωγή, την θρησκεία, το φόρεμα της τάδε celebrity, τις τρίχες της κεφαλής της διπλανής στο γραφείο.

Οι βλακείες του ασκούν καταλυτική επίδραση στην διαμόρφωση του γενικού κλίματος της ανθρώπινης ζωής για τον απλούστατο λόγο ότι αυτές τις βλακείες τις επαναλαμβάνουν τα δισεκατομμύρια των εν βλακεία συναδέλφων του, που σκέφτονται η δεν σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο. Έτσι, ο βλάκας, ουσιαστικά έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε όλα τα ζητήματα, μικρά η μεγάλα που απασχολούν την ανθρωπότητα. Αλλά το ακόμη χειρότερο είναι ότι και οι βλάκες συνηθίζουν να μιλούν περί βλακείας και να αποδίδουν την δική τους ιδιότητα σε άλλους, που μπορεί κάλλιστα να μην είναι καθόλου βλάκες. Πλήρης σύγχυση.

Όσο για τους ευφυείς, αυτοί, μικρή μειονότητα, μέσα στην μερμηγκιά των βλακών, λένε και αυτοί τα δικά τους αλλά ποιος τους ακούει. Ο οικουμενικός ναός της Θεάς Βλακείας, ασφυκτικά γεμάτος από του πιστούς της, αγνοεί την ύπαρξη αλλογενών και αλλογνώμων.

Στο τέλος βρίσκονται οι ηλίθιοι. Ο ηλίθιος ενσαρκώνει τον ολοκληρωτικό θρίαμβο της Βλακείας. Οι ηλίθιοι χωρίζονται σε δυο κατηγορίες, στους ιατρικά βεβαιωμένους ηλίθιους (ο νόμος έχει προβλέψει να προστατεύσει την ανθρωπότητα από την ηλιθιότητα τους) και τους υπόλοιπους, τους ασύλληπτους που είναι και οι περισσότεροι. Δυστυχώς, αυτοί οι τελευταίοι κυκλοφορούν ανάμεσα μας μεταφέροντας μαζί και την επικίνδυνη ηλιθιότητα τους. Ο πιο διάσημος ηλίθιος σήμερα στιν κόσμο είναι ο Ηλίθιος του Ντοστογιέφσκι.

Δεν έχω καταλήξει ακόμη ποιοι είναι πιο επικίνδυνοι. Οι βλάκες, λόγω της αριθμητικής υπεροχής, ή οι ηλίθιοι, λόγω του τεράστιου μεγέθους βλακείας.

Ίσως, πιστέ μου αναγνώστη να πιστεύεις ότι ΕΣΥ δεν ανήκεις σε καμία από τις ανωτέρω κατηγορίες. Είσαι με λίγα λόγια ΕΥΦΥΗΣ. Και όμως το όριο ανάμεσα στην ευφυΐα και την βλακεία είναι απίστευτα μικρό και δυσδιάκριτο. Αναλογίσου για λίγο, σχεδόν δεν υπάρχει ούτε ένας ευφυής άνθρωπος που να μην έχει διαπράξει στην ζωή του μια ή και περισσότερες βλακείες.

Γι’ αυτό την επόμενη φορά που θα ανοίξεις το στόμα σου να πεις κάτι, σκέψου για ένα-δύο δευτερόλεπτα. Σε ποια από τις παραπάνω διαβαθμίσεις θα ενταχθεί αυτό που είσαι έτοιμος να ξεστομίσεις.

Αθηνά Δράκου

---------- -------- --------

Οι διαβαθμίσεις της βλακείας, καθώς και το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου βρίσκεται στο καταπληκτικό βιβλίο του Θόδωρου Καρζή «Η βλακεία ως παράγων του ανθρώπινου βίου». Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους, ανόητους, χαζούς, βλάκες, ηλίθιους κυρίως όμως τους ευφυείς.