Για την περιβαλλοντολογική εκπαίδευση στην Ελλάδα. Μια πρόταση από μια περιβαλλοντολόγο/ ακτιβίστρια.

Αναρτήθηκε από… Unknown

Μια από της πρώτες προτεραιότητες της κυβέρνησης του Γ.Α. Παπανδρέου είναι η λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη». Ανάπτυξη δηλαδή που θα «σέβεται το περιβάλλον και θα το αντιμετωπίζει ως αναπτυξιακό απόθεμα και όχι ως αντιαναπτυξιακό βαρίδι». Ως αρχηγός της αντιπολίτευσης, αλλά και τώρα ως πρωθυπουργός ο Γ.Α. Παπανδρέου επιμένει, και σωστά κατά την ταπεινή μου γνώμη, ότι αυτή είναι η μόνη εφικτή και βιώσιμη λύση για τον τόπο.

Όμως για να επιτευχτεί η πολυπόθητη «πράσινη ανάπτυξη» χρειάζεται να υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις. Καταρχήν χρήματα. Για την αγορά, την εγκατάσταση και την συντήρηση τεχνολογίας καθαρής ενέργειας, για παράδειγμα. Επενδύσεις στην παιδεία που θα παράγει – μεσοπρόθεσμα – την απαραίτητη γνώση για την προώθηση της«πράσινης ανάπτυξης».

Χρήματα – απ’ότι φαίνεται - δεν υπάρχουν. Ίσως, κάποια προγράμματα να μπορούν να προωθηθούν με την οικονομική ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά και πάλι η υλοποίηση τους μπορεί να καθυστερήσει σημαντικά εξαιτίας του γνωστού φαινομένου ΝΙΜΒΥ (Not In My Back Yard), της αντίθεσης δηλαδή των τοπικών κοινωνιών στην ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας η άλλων έργων στις περιοχές τους.

Όμως υπάρχουν αρκετά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε, που ενώ δεν κοστίζουν χρήματα είναι άμεσα αποτελεσματικά. Ένα από τα βασικότερα προβλήματα σε σχέση με το περιβάλλον είναι η έλλειψη γνώσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών σε ζητήματα περιβαλλοντολογικής προστασίας. Πολλά προβλήματα μπορούν να ελαχιστοποιούν και να διαχειριστούν πιο αποτελεσματικά αν οι κάτοικοι μάθουν να σέβονται και να προσέχουν το περιβάλλον τους.

Σε χώρες του εξωτερικού – στην Βρετανία, Γερμανία και Δανία που η κυβέρνηση αναφέρει συχνά ως παράδειγμα – στο ρόλο των επιμορφωτών της κοινής γνώμης και των τοπικών κοινωνιών συμμετέχουν με μεγάλη επιτυχία οι μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ).

Θα αναφερθώ στην Βρετανία, γιατί έχω προσωπική εμπειρία αφού έχω εργαστεί και συνεργαστεί με ΜΚΟ (Friends off the Earth) και με την τοπική αυτοδιοίκηση σε περιβαλλοντολογικά θέματα. Μια δεκαετία πριν η περιβαλλοντική εκπαίδευση στην Βρετανία ήταν σε πολύ χαμηλό επίπεδο. Η ανακύκλωση για παράδειγμα, βρισκόταν στα σημερινά ελληνικά επίπεδα (κάτω του 10%), και ελάχιστοι πολίτες γνώριζαν για την κλιματική αλλαγή. Η κυβέρνηση και κυρίως η τοπική αυτοδιοίκηση αποφάσισε να συνεργαστεί με περιβαλλοντολογικές ΜΚΟ και ανεξάρτητους επιστήμονες και να προωθήσει την περιβαλλοντολογική εκπαίδευση και επιμόρφωση των πολιτών. Το μόνο κόστος αυτής της κίνησης ήταν τα έξοδα μεταφοράς και ένα μεσημεριανό η δείπνο για τον ομιλητή. Τα αποτελέσματα ήταν άμεσα. Μέσα σε ελάχιστα χρόνια η ανακύκλωση είχε αυξηθεί σημαντικά, τα ΝΙΜΒΥ φαινόμενα μειώθηκαν, η κλιματική αλλαγή έγινε θέμα της καθημερινότητας, πολλές επιχειρήσεις αλλά και ιδιώτες μείωσαν εθελοντικά την κατανάλωση ενέργειας, και έγιναν σημαντικά βήματα προς ένα διαφορετικό, πιο βιώσιμο και ποιοτικό τρόπο ζωής. Η εταιρική κοινωνική ευθύνη έγινε κυβερνητική πολιτική και πολλές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις συνέβαλαν ουσιαστικά σε αρκετές τοπικές περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες. Η τάση αυτή συνεχίζεται – η οικονομική κρίση βοήθησε αρκετά – ακόμα και σήμερα.

Η πρόταση μου για την Ελλάδα είναι: Με πρωτοβουλία της κυβέρνησης ή/και της τοπικής αυτοδιοίκησης να δημιουργηθεί ένα σώμα εθελοντών που θα έχει την γνώση και κυρίως την διάθεση να προωθήσει την προστασία του περιβάλλοντος και την «πράσινη οικονομία» μέσω της επιμόρφωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών.

Η κίνηση θα περιλαμβάνει σε πρώτη φάση, ομιλίες και παρουσιάσεις σε δήμους, σχολεία, τόπους εργασίας, αλλά και σε μικρούς τοπικούς συλλόγους με θέματα απλά περιβαλλοντολογικά ζητήματα, όπως η ανακύκλωση η εξοικονόμηση ενέργειας, η προώθηση τοπικών προϊόντων, καθώς και η υπευθυνότητα των πολιτών απέναντι στο περιβάλλον και την κοινωνία.

Μια αρχική επικοινωνία που είχα για την προώθηση της συγκεκριμένης πρότασης δεν είχε θετικά αποτελέσματα. Ο εθελοντισμός δεν είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένος στην Ελλάδα, οι δε αρμόδιοι που επικοινώνησα –μέχρι τώρα - μάλλον είναι απασχολημένοι με αλλά πιο σημαντικά ζητήματα, αφού δεν εχω λάβει καμμιά απάντηση.

Κάνοντας την πρόταση δημόσια, προσδοκώ σε κάποια πιο θετικά αποτελέσματα. Προσωπικά ως περιβαλλοντολόγος αλλά και ασχολούμενη χρόνια με τον εθελοντισμό και την προώθηση περιβαλλοντολογικής εκπαίδευσης είμαι έτοιμη να διαθέσω τον χρόνο και την εμπειρία μου σε αυτόν τον τομέα.

Όποιος επιθυμεί να βοηθήσει/συμμετάσχει/προωθήσει, ώστε να γίνει αυτή η πρωτοβουλία πράξη (κυβέρνηση, τοπική αυτοδιοίκηση, επιχείρηση, επιστήμονας. ΜΜΕ, κλπ), ας επικοινωνήσει μαζί μου.

Αθηνά Δράκου


Επιστροφή στην αρχική σελίδα