Φρενάροντας στον ποδηλατόδρομο - Διαπιστώσεις, παρατηρήσεις και προτάσεις για καλύτερη χρήση

Αναρτήθηκε από… kamena voyrla blogger

Λαμία, 4.6.2010

Είμαι και εγώ από την Λαμία και από τότε που αποφάσισα να χάσω βάρος επιλέγοντας σαν άσκηση το ποδήλατο, αντιμετωπίζω τα παρακάτω προβλήματα:

- Μέσα στο ποδηλατοδρόμο υπάρχουν πεζοί κάθε ηλικίας και νοημοσύνης. Παππούδες, ζευγάρια, γονείς και παιδιά που αποφάσισαν να κάνουν την βόλτα τους ο καθένας με τον δικό του ρυθμό και το δικό του ρίσκο γιατί υπάρχει ένας δρόμος πεζών, παράλληλος στο ποδηλατοδρόμο και δυο το ίδιο ευρύχωρα άνετα πεζοδρόμια παράλληλα, δεξιά και αριστερά αυτών. Αυτός όμως που χρησιμοποιείται κυρίως για όλες τις χρήσεις είναι ο ποδηλατοδρόμος.

- Υπάρχουν επίσης και ζώα. Και άντε πες και φώναξες στον άνθρωπο να κάνει στην άκρη γιατί έχει ποδήλατο .. Στην σκυλίσια γλώσσα πώς θα το πεις; Και πώς θα καταφέρεις να περάσεις το λουρί που τους ενώνει; Γιατί δεν σημαίνει ότι επειδή έχει ζώο πως ξέρει κιόλας να το περπατήσει. Ούτε καν τα[.....]

κακά τους δεν μαζεύουν (πράγμα που σημαίνει ότι δεν σέβονται καν το ζώο τους για να το πάνε βόλτα σε χώμα να κάνει την ανάγκη του, παρά μόνο κοιτάνε να πάνε τον περίπατο που θα τους χαρίσει υγεία!). Τώρα, η πιθανότητα να τα πατήσεις με την μπροστινή ρόδα και να σου έρθουνε πάνω σου είναι και αυτό μια εξέλιξη που ίσως μπορεί να συμβεί αλλά δεν θέλω καν να δω να επιβεβαιώνεται.

- Καροτσάκια με γονείς! Φοβερή περίπτωση και η πιο αξιολύπητη γιατί αποδεικνύει πλήρη άγνοια του κινδύνου. Γιατί να μην βγεις στην εθνική οδό με το καρότσι; Ίσως οι πιθανότητες να είναι λιγότερες να σε χτυπήσει τροχοφόρο. Στον ποδηλατοδρόμο Λαμίας, στον οποίο δεν τηρούνται οι προδιαγραφές, στο δεξιό μέρος όπου είναι το σινάζι δεν τολμάς να πλησιάσεις γιατί βρίσκει το πεντάλ σου όταν είναι στο χαμηλότερο σημείο. Φανταστείτε λοιπόν τι έπαθα σήμερα που βρήκα δυο φορές τους ίδιους γονείς με το διπλό σε φάρδος καροτσάκι με τα δίδυμα και προσπάθησα να το περάσω. Ίσως λόγω της κρίσης να αποφάσισαν να ξεφορτωθούν το ένα....

- Παιδάκια ηλικίας 3-10 με ποδήλατο στο ποδηλατοδρόμο και οι γονείς στον πεζόδρομο. Εδώ έχουμε μια παράξενη κατηγορία που δεν πιστεύω ότι κανείς νόμος έχει προβλέψει. Ο γονείς ασφαλείς στην μεριά τους “προσέχουν” το μικρό που μαθαίνει ποδήλατο σε ένα δρόμο όπου τα ποδήλατα ακόμα και με 10km είναι εύκολο να προκαλέσουν ζημιά -ειδικά όταν ο αναβάτης είναι ένας άνθρωπος 90 κιλά και πάνω. Έτσι έγινε σήμερα και ειλικρινά λυπήθηκα τον πιτσιρικά που αποφάσισε τελευταία στιγμή να περάσει κάθετα από τον πεζόδρομο στο ποδηλατοδρόμο με αποτέλεσμα ο ποδηλάτης κυριολεκτικά να τον ισοπεδώσει!

- Πηγαδάκια! Άλλη περίπτωση και αυτή! Ο έφηβος έχει ένα λυκόσκυλο και κάθεται αμέριμνος μέσα στο ποδηλατοδρόμο κάνοντας μόστρα το υπέροχο σκυλί του, το οποίο κανείς δεν ξέρει πως θα αντιδράσει βλέποντας ένα ποδηλάτη .Στην επιστροφή μου έχει ήδη καλέσει και τον φίλο του και τρία γκομενάκια και το πηγάδι πλέον έγινε λίμνη. Εκεί απερίσκεπτα και με ταχύτητα 20km θεώρησα ότι μπορώ να περάσω, γιατί σκέφτηκα ότι “τόσος κόσμος μέσα στην μέση κάποιος θα αφήσει τον έρωτα που εξελίσσεται για να με προσέξει”. Και θα περνούσα αν δεν φόραγε η μια, η χοντρούλα, το τσαντάκι της, που πιάστηκε στο τιμόνι και θυμήθηκα πως είναι το forword loop.

- Και τελευταίοι και καλύτεροι εμείς οι ίδιοι οι ποδηλάτες, που σε ένα δρόμο τροχοφόρων με σήμανση δυο ρευμάτων κυκλοφορίας, περνούμε από το ένα στο άλλο χωρίς να μας νοιάζει ότι ίσως κάποιος από πίσω να προσπαθεί να προσπεράσει!

Τώρα φανταστείτε ότι οι μισοί από αυτούς φοράνε ακουστικά και ακούνε μουσική, είτε είναι ψιλοκουφοί λόγω ηλικίας. Το κουδούνι του ποδηλάτου μπορεί τέλεια να είναι εφέ στην μουσική που ακούνε και όχι κάποιος που προσπαθεί να τους προειδοποιήσει για τυχόν ατύχημα.



Επίσης δεν συμφωνώ πως ο ποδηλατοδρόμος προσφέρεται μόνο για βολτίτσα και χαλάρωση. Είναι ένας δρόμος τροχοφόρων, όπου, εάν ισχύουν και τηρηθούν οι κανόνες, μπορεί να είναι και προπονητικός χώρος με αναπτυσσόμενες μεγάλες ταχύτητες. Δεν είδα σε κανένα γήπεδο να υπάρχει καμία διάκριση αθλητών που κάνουν πρωταθλητισμό με τους άλλους που απλά τρέχουν για να ξεφύγουν από την καθημερινότητα τους. Ούτε νομίζω ότι υπάρχει όριο ταχύτητας εκεί αλλά ούτε και στο ποδηλατοδρόμο.



Στην τελική, εάν δεν στηρίξουμε το έργο αυτό, μέσα σε λίγα χρόνια -4-5 όχι πολλά- απλά θα μετατραπεί σε πεζόδρομο, αφού ποδηλάτες δεν θα έχει πλέον, διότι θα βαρεθούν να τσακώνονται με τους πεζούς και τα άλλα ζώα που κυκλοφορούν μέσα στο δρόμο τροχοφόρων. Τότε ούτε συντήρηση ούτε διατήρηση ενός οικολογικού -εναλλακτικού μέσου μεταφοράς θα υπάρχει και τα ποδηλατάκια μας θα σκονίζονται σε κάποια αποθήκη περιμένοντας πότε κατά τύχη θυμηθούμε να τα πάρουμε σε κανα χωριό για δήθεν ποδηλασία.



Η περιοχή της Λαμίας έχει πλέον 1-2 εμπορικά μαγαζιά που σέβονται το ποδήλατο και έχουν ανταλλακτικά και εξοπλισμό της προκοπής, μαζί με αυτά έχει και νέο κόσμο που ασχολείται αθλητικά και πολύ σοβαρά μάλιστα ώστε να έχουμε συμμετοχές και σε αγώνες εκτός πόλης. Ίσως κάποια στιγμή να διοργανωθεί και στην πόλη μας ένας τέτοιος αγώνας γιατί έχουμε από τις καλύτερες καταβάσεις λόγω της μορφολογίας της περιοχής. Γιατί λοιπόν να μην είναι και χώρος προπόνησης εφόσον υπάρχει και εφόσον η περισσότερη χρήση του γίνεται από αυτά τα παιδιά; Εάν έχουμε κάποιον που μπορεί να γίνει πρωταθλητής να του κόψουμε τα φτερά;



Αυτά προς το παρόν και επιφυλάσσομαι, γιατί περιμένω την κέφαλο-κάμερα να καταγράψω αυτά τα 2-3 χιλιόμετρα σε βίντεο (μιλώ πάντα για το κομμάτι που υπάρχει το πρόβλημα).Μήπως τότε φιλοτιμηθεί κάποιο κανάλι να το προβάλει ώστε να μην θρηνήσουμε και θύματα στο τέλος. Ακόμα και ένα συντριπτικό κάταγμα μπορεί να αλλάξει εντελώς την ζωή κάποιου!



Ευχαριστώ όποιον μπορέσει να διαβάσει όλο αυτό το κείμενο και να καταλάβει ακριβώς τι εννοώ. Ελπίζω δε να το διαβάσουν και αυτοί που πρέπει, πριν τα εγκαίνια τις Κυριακής!



Σουλόπουλος Ηρωδίων

Μέλος της Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών Λαμίας