Το σύνδρομο του αλλοδαπού σερβιτόρου

Αναρτήθηκε από… kamena voyrla blogger

Πολύ μελάνι χύθηκε για το πρόβλημα με τον Μαλιακό και άλλο τόσο χύθηκε για να προστατευτούν τα μαγαζιά και οι επιχειρήσεις των Καμένων Βούρλων από τις επιπτώσεις αυτού του προβλήματος.
Δόθηκε μεγάλη μάχη μεταξύ των καταστηματαρχών – επαγγελματιών της περιοχής και των ΜΜΕ αλλά και των Blogs που μετέδιδαν η αναπαρήγαγαν τις ειδήσεις αυτές (για το πρόβλημα λέω).
Οι μεν πρώτοι να λένε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, ’να εμείς κάνουμε μπάνιο στην θάλασσα και δεν έχουμε πρόβλημα’, οι δε έλεγαν ’προσοχή παιδιά δεν ξέρουμε τις επιπτώσεις και πιθανό να υπάρχει πρόβλημα’.
Οι μεν πρώτοι ξανά έλεγαν ελάτε στα μαγαζιά μας και στα ξενοδοχεία μας στα Καμένα Βούρλα έχουμε την καλύτερη ποιότητα, οι δε άλλοι έλεγαν ότι τα Καμένα Βούρλα είναι ακριβά και δεν παρέχουν ποιότητα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Συνήθως ως ισορροπιστής, και αν δεν ήξερα τα γεγονότα, θα έλεγα ‘παιδιά η αλήθεια είναι κάπου στην μέση’.

Αμ δε όμως …

Έχοντας προσωπική εμπειρία μιας και το καλοκαίρι το πέρασα στα Καμένα Βούρλα, αγαπητοί επαγγελματίες κάνετε κάποιο λαθάκι.

Η ποιότητα ως έννοια, στην παροχή υπηρεσιών και προϊόντων, για τα μαγαζιά υγειονομικού ενδιαφέροντος λέω (καφετέριες, εστιατόρια, ψησταριές, σουβλατζίδικα κλπ κλπ) απέχει παρασάγγας από αυτό που εσείς προσφέρετε (επαναλαμβάνω πλην λίγων εξαιρέσεων).

Πείτε μου ένα μαγαζί που να φτιάχνει πατάτες τηγανητές και να είναι κομμένες στο χέρι και φρέσκες (όχι προτηγανισμένες),
Πείτε μου ένα μαγαζί που να μην έχει αλλοδαπό σερβιτόρο – ψήστη – σαλατιέρη και δεν ξέρω τι άλλο (εε ναι αλβανό αν θέλετε ας το παίξουμε λίγο ρατσιστές όταν πρόκειται για ποιότητα)
Πείτε μου ένα μαγαζί που φάγατε και όταν σας έφεραν τον λογαριασμό κάνατε την πρόσθεση ξανά γιατί σας φάνηκε ότι έχουν κάνει λάθος και δεν τα υπολόγισαν όλα (ήταν φτηνές οι τιμές δηλαδή).

Ας μην το συνεχίσω γιατί τα μαγαζιά εξαιρέσεις θα παρεξηγηθούν και δεν είναι η πρόθεση μας να αντιπαρατεθούμε με τους λίγους επαγγελματίες, που παρέχουν ποιότητα, αλλά να επισημάνουμε ένα πρόβλημα που έχει μεσοπρόθεσμες αλλά και μακροπρόθεσμες συνέπειες

Δεν είμαι γκρινιάρης ούτε βλέπω το ποτήρι μισοάδειο, αντίθετα είμαι αισιόδοξος και υπομονετικός εν γένει.

Όμως , έχουμε και λέμε.
Και μπόμπα ποτό ήπια και μου ήρθε ο ουρανός σφοντύλι,
και φαγητό έφαγα και με πήγαινε πιπίνι 3 μέρες,
και ζεστές μπίρες ήπια,
και κρύο φαγητό μετά από μια ώρα παραγγελίας έφαγα,
και από άξεστους αλλοδαπούς σερβιτόρους με μαύρα νύχια και άπλυτους 3 μέρες σερβιρίστηκα,
και γενικώς όλα τα καλά.

Νισάφι ποια, ’μέχρι και τα αρ….. έξυνε κάποιος την ώρα που μου έπαιρνε παραγγελία για φαγητό σε παραλιακό μαγαζί’, είναι η φράση ενός από τους αναγνώστες που μας προέτρεψαν να γράψουμε αυτό το άρθρο.

Ψαχτείτε λοιπόν κύριοι, γιατί αν θέλετε οι πελάτες σας να μην πάνε σε άλλα χωριά και άλλα μαγαζιά, θα πρέπει να προσφέρετε και την ανάλογη ποιότητα.

(Το άρθρο αυτό γράφτηκε μετά από email παραπόνων αναγνωστών που είχαν την ίδια θεματολογία)

Επιστροφή στην αρχική σελίδα