Αναρτήθηκε από…
kamena voyrla blogger
Επιστολή αναγνώστη
Γράφει ο Οικονομολόγος Γιάννης Σκούφιας – 3/10/2018
Ζούμε σε μια εποχή τα χαρακτηριστικά της οποίας είναι: κοίτα τη δουλίτσα σου, ου μπλέξεις, κάνε πως δεν είδες, κάνε πως δεν άκουσες, προσπέρνα το πρόβλημα, μην παίρνεις θέση, κράτα ίσες αποστάσεις, μην σκέπτεσαι διαφορετικά …
Τα χαρακτηριστικά αυτά έχουν οδηγήσει τη κοινωνία μας σε έναν ιδιότυπο κοινωνικό μυθριδατισμό.
Καθημερινά λαμβάνουν τόπο πολυάριθμες συζητήσεις μεταξύ μας για το πόσο άσχημα πάνε τα πράγματα στο Δήμο … και κάθε φορά η συζήτηση ακολουθεί την ίδια πορεία:
§ πληθώρα αρνητικών παρατηρήσεων που παρουσιάζουν τα κακώς κείμενα …
§ κριτική σε όλους και όλα …
§ άστοχη ονειροπόληση «τι ωραία που θα ήταν αν …»
§ και τελικά αδιέξοδο, συμβιβασμός και … φτου κι από την αρχή
Αλήθεια σε όλες αυτές τις άπειρες συζητήσεις πόσοι άραγε αναρωτήθηκαν:
§ Ωραία τα λέω και ρίχνω και το φταίξιμο εκεί που χρειάζεται, αλλά εγώ που είμαι μέσα σε όλο αυτό;
§ Πώς περιμένω να αλλάξει το όλο «σύστημα» αν δεν αλλάξουν τα μέρη που το συνθέτουν, ένα εκ των οποίων είμαι κι εγώ;
§ Τι θα μπορούσα να κάνω άραγε;
§ Τι αντίκτυπο έχουν οι επιλογές και οι δράσεις μου σε ότι συμβαίνει;
§ Ποια είναι η ΕΥΘΥΝΗ μου ως μέλος της κοινωνίας;
ΕΥΘΥΝΗ, μια λέξη που μάθαμε να τη φοβόμαστε ή τουλάχιστον να την αποφεύγουμε. Η ΕΥΘΥΝΗ αφορά τη σχέση με τον ίδιο μας τον Εαυτό. Αφορά στην κατανόηση του ποιός είμαι και τί κάνω στον κόσμο αυτό. Η Ευθύνη είναι ένα μεγάλο βήμα προς την Ελευθερία!
Αναλαμβάνω την Ευθύνη μου σημαίνει :
§ Γίνομαι κύριος του Εαυτού μου
§ Δεν δέχομαι παθητικά ότι συμβαίνει
§ Συμμετέχω ενεργά επηρεάζοντας το περιβάλλον μου
§ Είμαι συνεπής στο Λόγο και τις Πράξεις μου
§ Γνέθω ο ίδιος το υφαντό της Μοίρας μου με συνειδητές επιλογές και δράσεις μου
Είναι καιρός, λοιπόν, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.
Πέρα από κομματικούς σωλήνες και πολιτικές υπόγειες διαδρομές, πέρα από «χρώματα» που τελικά όλα αποδείχτηκαν πως εύκολα «ξεβάφουν» ή από ιδεολογίες που πρόδωσαν αρχές και όνειρα ολόκληρων γενεών.
Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.
Δεν πρέπει να συνεχίσουμε να στρουθοκαμηλίζουμε.
Η αλήθεια είναι πάρα πολύ σκληρή, και θα την πω : Οι δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, πρώην αλλά και νυν, φροντίζουν πρώτα τα συμφέροντά τα δικά τους, των οικείων τους και των ψηφοφόρων τους και μετά αν μείνει χρόνος και τα συμφέροντα του Δήμου δηλ. τα δικά μας.
Αυτό δεν πρέπει να συνεχίσουμε να το δεχόμαστε.
Όχι πια λόγια, πρέπει να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι, πρέπει να τελειώνουμε με όλα αυτά που πληγώνουν την κοινωνία μας, με όλα αυτά που δεν αφήνουν το τόπο να πάει μπροστά.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Ή ο δήμος θα πορεύεται με τους πολίτες και αυτοί θα τον εμπιστεύονται …
Ή δεν πάμε πουθενά, και το πουθενά είναι καταδίκη κυρίως για την νέα γενιά.
-------------------------
Διαβάστε περισσότερα...