Καμένα Βούρλα - Ιστορικά δεδομένα

Επιστολή αναγνώστη

Οι πρόγονοί μου κατέβηκαν από την Καρυά το 1887. Είχε προηγηθεί η αγορά ενός νερόμυλου με την γύρω περιοχή η οποία συμπεριελάμβανε και την πηγή που σήμερα είναι γνωστή ως πηγή Βλάχα και βοηθά σήμερα στην ύδρευση της λουτρόπολης. Ολάκερη η περιοχή γνωστή τότε ως Παλαιοχώρι ανήκε σε έναν τσιφλικά από την Αταλάντη που έφτανε έως το Καινούριο στο οποίο διατηρούσε και εργοστάσιο ζαχάρεως (σχετικά συμβόλαια υπάρχουν στην κατοχή μου). Την ονομασία Καμένα Βούρλα την συναντώ σε ένα ενοικιαστήριο κτημάτων στο 1919.

Ο τόπος υγρός, γεμάτος έλη, βούρλα και κουνούπια, για να επιβιώσουν άνοιγαν σούδες για να κυλάνε τα νερά προς τη θάλασσα, μπαζώνανε τα εδάφη και φύτευαν δένδρα. Οι περισσότεροι πέθαναν από ελονοσία και φυματίωση μεταξύ αυτών και ο πατέρας μου σε ηλικία 29 ετών, ορφανός και ο ίδιος από τα οκτώ του χρόνια.
Κάπως έτσι κυλούσε η ζωή με πολύ λίγους κατοίκους έως την δεκαετία του 1930. Τότε εμφανίζεται (λεπτομέρειες δεν γνωρίζω) ο Γεράσιμος Βασιλειάδης και οραματίζεται μια σύγχρονη λουτρόπολη και την πραγματοποιεί δημιουργώντας δυο μεγάλα ξενοδοχεία, ένα υδροθεραπευτήριο, ένα εστιατόριο, πρωτόγνωρα όχι μόνο για το μικρό χωριό αλλά ακόμα και για την πρωτεύουσα. Θέσεις εργασίας πολλές, οι νέοι της Καρυάς και των γύρω χωριών βρήκαν δουλειά. Καταστήματα για να υποστηρίξουν τις ανάγκες των επισκεπτών δεν υπήρχαν, γι' αυτό δημιουργήθηκε το αγρόκτημα στη θέση του σημερινού camping που παρήγαγε λαχανικά, φρούτα και κτηνοτροφικά προϊόντα. Νέες θέσεις εργασίας, περισσότερες και οι ανάγκες, άρχισαν σιγά - σιγά να έρχονται από διάφορες πιο μακρινές περιοχές επαγγελματίες και να δημιουργούν εστιατόρια, καφενεία και διάφορά μικρά μαγαζάκια.

Με τον πόλεμο του 1940 που κράτησε μια δεκαετία και μετέπειτα ο Γερ. Βασιλειάδης δεν μπόρεσε να υποστηρίξει τα δάνεια που είχε λάβει με αποτέλεσμα να περιέλθουν όλα στην Εθνική Τράπεζα. Η οποία διάλεξε έναν ακόμη ικανό οραματιστή και καθηγητή πανεπιστημίου, τον Πέτρο Λάμπρου και τον τοποθέτησε διευθυντή στις ήδη υπάρχουσες δομές και με προτροπή να αναβιώσει και να αναπτύξει περαιτέρω τη λουτρόπολη.

Έτσι λοιπόν χτίστηκε το ξενοδοχείο Γαλήνη, όλος ο ακάλυπτος χώρος γίνεται πάρκο με αλαίες, φωτισμένα δρομάκια με δένδρα και πουλιά εξωτικά, φτιάχνεται η πλαζ με θαλάσσια ποδήλατα και κανώ, τα βράδια μουσική live από γνωστούς καλλιτέχνες και το αγρόκτημα μετατρέπεται στο ξενοδοχείο "Φλοίσβος" με εστιατόριο αθηναϊκών προδιαγραφών. Έτσι λοιπόν το μικρό χωριουδάκι μετατράπηκε σε μια σύγχρονη λουτρόπολη που τίποτε δεν είχε να ζηλέψει από άλλα γνωστά τουριστικά θέρετρα. Μαγαζιά φυτρώνουν κατά μήκος της παραλίας, πλήθος κόσμου επισκέπτονται τα νέα έργα, πολλοί εργάζονται και αγοράζουν οικόπεδα και επενδύουν τα χρήματα που κερδίζουν στον τόπο μας.

Τον Πέτρο Λάμπρου τον προτείνουν οι κάτοικοι για πρώτο δήμαρχο στη νεοσυσταθείσα δημαρχία - νομίζω το 1964 - και πράγματι εκλέγεται ως μοναδικός υποψήφιος. Όλα φαίνονταν τέλεια. Συνέβησαν όμως πολλά και ο νέος δήμαρχος παραιτήθηκε και αναχώρησε με το ταξί του πατέρα του Γιάννη Τσουκάρα και δεν ξαναγύρισε.
Πιστεύω πως κάποια μέρα ο αρχαιολόγος και ιστοριοδίφης κ. Πέτρος Κουνούκλας που ασχολείται με τα θέματα της πόλης μας θα μας δώσει τη χαρά και την τιμή να εκδώσει τη σειρά των γεγονότων όπως ακριβώς συνέβησαν. Στην πορεία του δήμου έγιναν έργα, όπως σχέδια πόλης, δρόμοι, ύδρευση, σχολεία, δημαρχείο, βιολογικός καθαρισμός, λιμάνι και άλλα που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν.
Ο τόπος μας έχει ανάγκη ένα ακόμη φωτισμένο μυαλό να ηγηθεί και να δώσει ώθηση ξανά στον Δήμο μας με πρωτοποριακά πάλι έργα. Με ομόνοια, σύνεση, χωρίς εξάρσεις και χυδαιότητες εκατέρωθεν, να εκλεγεί ο καλύτερος.

Σχετικά με τη δωρεά της προτομής από τον συμπολίτη μας κ. Γιάννη Αργυρόπουλο έχω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την τιμή που έκανε στον άνδρα που θυσίασε την περιουσία του σε έργα που τελικά βοήθησαν όχι τον ίδιο, αλλά τους κατοίκους και τους άλλους ανθρώπους που επέλεξαν να ζήσουν και να δημιουργήσουν στον τόπο μας.

Σούλα Κούκουνα