H γενική απαγόρευση του καπνίσματος από 1.7.2009

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του Ν.3730/2008, "απαγορεύεται πλήρως", από 1ης Ιουλίου 2009, το κάπνισμα και η κατανάλωση προϊόντων καπνού στους ακόλουθους χώρους:

(α) σε όλους τους δημόσιους ή ιδιωτικούς χώρους, κλειστούς ή στεγασμένους, που χρησιμοποιούνται για την παροχή εργασίας, εξαιρουμένων των χώρων που ειδικά θα προβλεφθούν για καπνιστές από την κατά περίπτωση αρμόδια αρχή ή όργανο, σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και που θα εκδοθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος άρθρου, καθώς και των χώρων που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή προϊόντων καπνού,
(β) σε όλα τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, ιδίως στα καταστήματα παρασκευής και προσφοράς φαγητών, ποτών, γλυκισμάτων, κάθε είδους παρασκευασμάτων γάλακτος, μικτών καταστημάτων και κέντρων διασκέδασης
(γ) στους παντός είδους κλειστούς χώρους αναμονής
(δ) στα αεροδρόμια, εξαιρουμένων των χώρων που ειδικά θα προοριστούν για καπνιστές
(ε) στους σταθμούς μεταφορικών μέσων και επιβατικών σταθμών λιμένων,
(στ) στα παντός είδους κυλικεία,
(ζ) στα παντός είδους μέσα μαζικής μεταφοράς συμπεριλαμβανομένων των επιβατηγών δημόσιας χρήσης αυτοκιμήτων με μετρητή (ταξί) και αγοραίων.

Με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης δύναται να υπάγονται και άλλοι χώροι στην απαγόρευση του παρόντος άρθρου."

Στην παράγραφο 2 προβλέπεται φυσικά ότι "στους κλειστούς ήυ στεγασμένους χώρους των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος της περίπτωσης β' της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, δύνανται να διαμορφωθούν χώροι καπνιζόντων που διαχωρίζονται από την υπόλοιπη αίθουσα και έχουν ειδικές εγκαταστάσεις εξαερισμού.

" Οι όροι και προϋπόθέσεις για άδεια προς διαμόρφωση και λειτουργία καπνιζόντων από τον οικείο Δήμο, θα προσδιοριστούν με υπουργική απόφαση.

Για τα μικρά καταστήματα (έως 70 τ.μ.) θα ισχύει χαρακτηρισμός ως αποκλειστικά για καπνίζοντες ή μη καπνίζοντες, καθώς σε αυτές τις περιπτώσεις η διαμόρφωση χώορυ καπνιζόντων είναι αδύνατη.

Και επειδή κάθε απαγορευτικός νόμος αποτελεί κι έναν "τιμοκατάλογο της παρανομίας", το άρθρο 6 ("Διοικητικές κυρώσεις) αναφέρει σε τι μεταφράζονται οι παραβάσεις:

1. Σε κάθε υπεύθυνο διαχείρισης και λειτουργίας ιδιωτικών χώρων που παραβιάζει τις διατάξεις του άρθρου 3:
(α) επιβάλλεται πρόστιμο έως 1.000 ευρώ, ανάλογα με τη σοβαρότητα της παράβασης, το μέγεθος και τον κύκλο εργασιών της επιχείρησης και τα μέτρα που έχει λάβει ο υπεύθυνος.
(β) Σε περίπτωση υποτροπής, επιβάλλεται για κάθε παράβαση πρόστιμο έως 2.000 ευρώ, βάσει των ίδιων κριτηρίων.
(γ) Σε περίπτωση τρίτης παράβασης, απαγορεύεται με απόφαση αρμόδιας αρχής η πώληση προϊόντων καπνού και εάν η επιχείρηση δεν πωλεί προϊόντα καπνού επιβάλλεται πρόστιμο από 2.000 έως 20.000 ευρώ.
(δ) Σε περίπτωση τέταρτης και κάθε περαιτέρω παράβασης, ανακαλείται προσωρινά ή και οριστικά η άδεια λειτουργίας της επιχείρησης
2. Στους πολίτες που (και πριν την 1.7.2009) καταναλώνουν προϊόντα καπνού σε κλειστούς χώρους διεξαγωγής αθλοπαιδιών, ομαδικών αθλημάτων και αθλητικών εκδηλώσεων, αλλά και σε όσους (από την 1.7.2009) καπνίζουν ή καταναλώνουν προϊόντα καπνού στους δημόσιους και ιδιωτικού χώρους που προαναφέρθηκαν (α-ζ) επιβάλλεται πρόστιμο από 50 έως 500 ευρώ.

Σημειώνεται ότι στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν εκδοθεί μη δεσμευτικά ψηφίσματα και συστάσεις που προτρέπουν τα κράτη να παρέχουν επάρκή προστασία από την έκθεση σε περιβάλλον με καπνό. Ο σκοπός δηλαδή δεν είναι να υποδειχθεί πατερναλιστικά στον καπνιστή ότι πρέπει να κόψει το κάπνισμα, αλλά να προστατευθεί η ελευθερία της επιλογής του μη καπνιστή, να μην εκτίθεται ακουσίως στον καπνό (παθητικό κάπνισμα). Δεν υπάρχει δηλαδή μια "ηθική καταδίκη" του καπνίσματος ως συμπεριφοράς, αλλά η προστασία του αδύναμου μέρους που είναι ο μη καπνιστής που αναγκαστικά θα βρεθεί σε έναν δημόσια προσβάσιμο χώρο.
Υπάρχει μια μερίδα της φιλελεύθερης προσέγγισης που υποστηρίζει ότι το μέτρο αυτό είναι αυταρχικό. Δεν είναι έτσι. Ο νόμος και η δημόσια εξουσία οφείλει να επεμβαίνει προκειμένου να διευθετούνται με ειρηνικό τρόπο οι επεμβάσεις του ενός πολίτη στην υγεία του άλλου πολίτη.

Click εδώ (E-Lawyer) για το πλήρες άρθρο

Επιστροφή στην αρχική σελίδα