Θέατρο Σκιών Μιχάλη Χατζάκη - Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΣ - ΚΩΜΩΔΙΑ

ΣΑΜΠΑΝΑΓΑΣ:  Εσείς είσθε ο γραμματικός;

ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:  Ζύγισέ με, δε λείπω ούτε δράμι

ΣΑΜΠΑΝΑΓΑΣ:  Θέλω να με φτιάξεις ένα γράμμα…

ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ:  Μωρέ γράμμα να σε φτιάξω, φάκελο που θα βρω για να σε βάλω μέσα

ΣΑΜΠΑΝΑΓΑΣ:  Έλα, γράφε.

ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Μάλιστα. Σήμερον, ημερομηνία Σαρακοστή και χρονολογία           ψυχοσάββατο, ήρθε ένα κούτσουρο να γράψει γράμμα σε μένανε το τούβλο…

Για φανταστείτε, ο Καραγκιόζης γραμματικός! Τι θέμα πιο ευρη-ματικό και πιο πικρό θα μπορούσε να διαλέξει κανείς, για να σατιρίσει το κατρακύλισμα της πνευματικής μας ζωής.

     Ο ‘’Καραγκιόζης Γραμματικός’’ από τις πρώτες κωμωδίες του Δημήτρη Σαρντούνη (1851-1912) ξεκαθαρίζει την πορεία του ελληνι-κού θεάτρου σκιών και το εντάσσει στις μαχόμενες φωνές του έθνους.  Κρατάει τα μάτια του κλειστά στα βαρελότα και βεγγαλικά της Εσπε-ρίας κι ακούει τους ήχους της παράδοσης. Όλος ο κατατρεγμένος μι-κρασιάτικος πολιτισμός φωλιάζει στη σκελεθρωμένη του αγκαλιά.  Λαϊκοί ζωγράφοι, οργανοπαίχτες, τραγουδιστάδες εκεί στον Καρα-γκιόζη απαγκιάζουν. Βρήκανε οι απότοκοι το θέατρό τους και οι ξω-μάχοι της ζωής το χάδι και την ομορφιά της τέχνης.

     Ο ‘’Καραγκιόζης Γραμματικός’’ ζυγίζει με τον δικό του τρόπο το θράσος και την ένδεια της κάθε εποχής. Μόλις πιάσει στο χέρι του τον κοντυλοφόρο, παρασταίνοντας δήθεν-δήθεν το γραμματιζούμενο, προκαλεί αισθήματα ανάλογα με τη γενικότερη πνευματική κατάστα-ση που επικρατεί. Αν οι περίοδοι διακρίνονται από ξαστεριά, περνάει απαρατήρητος σαν μια παραδοσιακή δημιουργία.  Αν όμως έχει πέσει καταχνιά, στο νου και στην ψυχή, προκαλεί συνειρμικές εικόνες και η περίπτωσή του θυμίζει πρόσωπα και πράγματα που καραγκιοζοφέρ-νουν.

     Να γιατί δεν πεθαίνει ο Καραγκιόζης. Τον ανασταίνουν οι καιροί και τον κρατάνε ζωντανό τα γεγονότα.

 Ο Μιχάλης Χατζάκης, Κωνσταντινουπολίτης στην καταγωγή, γεννήθηκε και σπούδασε στην Αθήνα. Πρωτογνώρισε τον «Καραγκιόζη» από τον παλιό μάστορα της τέχνης Γιώργο Κουτσούρη (καλλιτεχνική δράση 1911 – 1950) και κατόπιν μαθή-τευσε για πολλά χρόνια στους μεγάλους καραγκιοζοπαίχτες Γιώργο Χαρίδημο (1924 – 1996) και Δημήτρη Μόλλα (1917 – 1987).

            Δίδαξε στη μέση εκπαίδευση, στα πανεπιστήμια Βόλου, Μακεδονίας και Α.Π.Θ., στο θεατρικό εργαστήρι του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης και στα ΠΕΚ Λαμίας, Καρπενησίου και Χαλκίδας.

            Το 1982 ιδρύει στη Λαμία το πρώτο ιστορικά χειμερινό θέατρο στον «Καρα-γκιόζη» με την επωνυμία Θέατρο Σκιών Λαμίας (1982 – 1996), ακολουθούν το Θέατρο Σκιών στο Δήμο Ζωγράφου (1994 – 1998) και το Θέατρο Σκιών Χ.Α.Ν.Θ. (1997 – 2012).

            Έχει γράψει βιβλία και μελέτες για το Θέατρο Σκιών, θεατρικά έργα που έχουν παιχτεί επανειλημμένα από ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ, ανεξάρτητες θεατρικές σκηνές και μικροθέατρα. 

To μουσικό συγκρότημα «Διαβατάρηδες» είναι μία παραδοσιακή κομπανία η οποία επιμένει στα αυθεντικά παραδοσιακά ακούσματα με τη χρήση φυσικών οργάνων (κλαρίνο, βιολί, λαγούτο) και κρουστών (ηπειρώτικο ντέφι, νταούλι και τουμπερλέκι)  με φωνητική συλλογικότητα εκεί που απαιτείται, και σολιστική  εναλλαγή των οργάνων στα αυτοσχεδιαστικά, και όχι μόνο, μέρη. Η κομπανία είναι πενταμελής και αποτελείται από τους Μπάμπη Χονδραλή  τραγούδι και λαγούτο, Σπύρο Ρούσκα τραγούδι και λαγούτο, Δημήτρη Ρούσκα τραγούδι και κρουστά, Κωνσταντίνο Χονδραλή βιολί και Αλέξανδρο Τσιμέκα τραγούδι και κλαρίνο. Το ρεπερτόριο της ορχήστρας περιλαμβάνει τραγούδια από την Ήπειρο (πολυφωνικά, ζαγορίσια πωγωνίσια, αστικά γιαννιώτικα, τζουμερκιώτικα) Θεσσαλία, Ρούμελη, Μακεδονία Θράκη και Πελοπόννησο.