Απάντηση στο Απάντηση (3) από τον Στάθη Ανδρικόπουλο στο ... Να είχαν τα Καμένα Βούρλα 15πλάσιους τουρίστες και επισκέπτες

Αγαπητέ φίλε Παναγιώτη μιας και είσαι στο πτυχίο και επειδή είσαι νέο παιδί και προβληματίζεσαι μέσα στους προβληματισμού σου λάβε υπ όψιν μια από τις εισηγήσεις μου από το 2007 και ίσως βοηθήσει να βγάλεις όχι μόνο εσύ αλλά και πολύ άλλοι καλύτερα συμπεράσματα.

Θέλω να υπογραμμίσω ότι από τότε μέχρι σήμερα τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα και το ζήτημα της ανάπτυξης έχει αφεθεί πλέον σε επενδυτές που θα έρθουν εάν έρθουν σε μια περίοδο που ξεπουλιέται ότι καλύτερο υπάρχει για ξεπούλημα. Από το Ιαματικό νερό την θάλασσα μέχρι τα σπίτια μας.
Πολλά από αυτά που γράφω χρειάζονται παρά πέρα επεξεργασία γιατί υπάρχουν και καινούργια δεδομένα .Ο βασικός προβληματισμός παραμένει.
Εγώ προσωπικά μόνο από την νεολαία περιμένω απαντήσεις. Φτάνει ο προβληματισμός να έχει σαν στόχο να δίνει απαντήσεις στις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου και στην παραγωγική διαδικασία ενταγμένη σ αυτές Σκοπός είναι ότι γίνεται να έχει απώτερο σκοπό την ουσία του βιωματικού μας χρόνου που αυτογνωσιακά και ως άτομα αλλά και ως κοινωνία να μας οδηγήσουν να ζούμε ουσιαστικά την ζωή.

Click στο Διαβάστε περισσότερα... για την ’Εισήγηση Στάθη Ανδρικόπουλου’[.....]

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
ΣΤΑ ΚΑΜΕΝΑ ΒΟΥΡΛΑ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ Π.Α.Θ.Ε.
(Εισήγηση του κ. Στάθη Ανδρικόπουλου στην ημερίδα για τον Ιαματικό Τουρισμό – Θερμαλισμό,
που έγινε στο ξενοδοχείο Γαλήνη, την Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007)

Κυρίες και κύριοι,
Kατ’ αρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Δήμαρχο προσωπικά, πού μου έδωσε την δυνατότητα να εισηγηθώ ένα τόσο σοβαρό θέμα πού αφορά τον προβληματισμό, τις σκέψεις και τις προτάσεις για την διαμόρφωση τουριστικής πολιτικής στα Καμένα Βούρλα και στην ευρύτερη περιοχή γενικότερα.
Όταν λέμε διαμόρφωση τουριστικής πολιτικής εννοούμε τον σχεδιασμό, τη στρατηγική για την υλοποίηση ενός προγράμματος πού θα έχει σαν στόχο τον τουρισμού με χαρακτηριστικά πού εξυπηρετούν την κοινωνική, οικονομική, περιβαλλοντολογική ανάπτυξη και όχι μόνο.
Βέβαια προϋπόθεση γι αυτό είναι η ιστορική καταγραφή της τουριστικής πολιτικής που ακολουθήθηκε όλα αυτά τα χρόνια τ’ αποτελέσματα της και πώς αυτά εντάχθηκαν παλιότερα στον Ελληνικό καταμερισμό εργασίας στον Ευρωπαϊκό και ίσως παγκόσμιο σήμερα.
Θα έλεγα ότι ή περιοχή σε ότι αφορά το συγκεκριμένο τομέα ακολούθησε την πορεία πού ακολούθησε συνολικότερα η πολιτεία με ενέργειες αποσπασματικές χωρίς καμία σύνδεση μεταξύ τους ανυπαρξία τουριστικής πολιτικής Εθνικής στρατηγικής θα έλεγα, χωρίς βεβαίως να θέλω να υποτιμήσω τις προσπάθειες προσώπων, αλλά και πολιτικών κυβερνήσεων. Αποτέλεσμα αυτών, αντί να έχουμε επιβάλλει εμείς του κανόνες του παιχνιδιού να τους έχουν επιβάλλει άλλοι. Αντί δηλαδή ο νοικοκύρης να επιβάλλει τους κανόνες στο σπίτι του, τους επιβάλλει ο φιλοξενούμενος. Εννοώ βεβαίως τους μεγάλους TOUR OPERATORS, πάρα πολύ μεγάλους σήμερα στα πλαίσια μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας με ότι αποτελέσματα υπήρξαν και διογκώθηκαν σήμερα. Δηλαδή τον αφελληνισμό του ξενοδοχειακού ιστού της χώρας, την ανισόρροπη ανάπτυξη σε βάρος του πρωτογενή και δευτερογενή τομέα της οικονομίας, την διαμόρφωση πολιτικής «γης» προς όφελος αυτών του τραπεζικού συστήματος και του real estate.
Έτσι λοιπόν κάνοντας μια ιστορική αναδρομή θα διαπιστώσουμε ότι τα Καμένα βούρλα και η ευρύτερη περιοχή είχαν μια σοβαρή ανάπτυξη στην δεκαετία του 60 και τα αμέσως επόμενα χρόνια, ιδιαίτερα στον τομέα του ιαματικού τουρισμού. Προσκόλλησε δίπλα σ’ αυτόν και ο θαλάσσιος. Δημιουργήθηκε η παλιά ΠΑΘΕ και μείναμε εκεί.
Η έλλειψη όμως ενός σοβαρού σχεδιασμού και η ανυπαρξία στρατηγικής οδήγησαν αντί αυτή η υποδομή να χρησιμοποιηθεί σαν εφαλτήριο για την πάρα πέρα ανάπτυξη να γίνει μπούμερανκ. Αντί π.χ να χρησιμοποιηθεί ο δρόμος για την ανάδειξη του τουριστικού προϊόντος και να δημιουργήσουμε πάρα πέρα υποδομές, μείναμε στάσιμοι με αποτέλεσμα να μην μπορούν να στηριχθούν κυρίως τα μεγάλα ξενοδοχεία ΄΄Κράχτες΄΄ αλλά και τα μικρότερα και σήμερα να θρηνούμε τον ΄΄ θάνατο΄΄ 4000 περίπου κρεβατιών στην ευρεία περιοχή και να σας θυμίσω το κλείσιμο του CALYPSO CLUB 750 κρεαβάτια, ΠΟΣΕΙΔΩΝ (220 κρεβάτια), STYLIS CLUB 400 κρεβάτια, ΡΑΔΙΟ, ΘΡΟΝΙΟ ΛΗΤΩ, ΑΡΜΟΝΙΑ, ΩΚΕΑΝΙΣ, ΑΣΤΗΡ, ΔΕΛΦΙΝΙ, ΛΕΒΕΝΤΗ μια σειρά ξενοδοχείων στην Υπάτη στο Πλατύστομο άλλα ξενοδοχεία να υπολειτουργούν όπως CAMPING EOT , SILVER BAY στον Θεολόγο κ.α. Όπως καταλαβαίνετε η συμμετοχή της περιφέρειας στο ποσοστό δυναμικότητας σε κρεβάτια όλης της χώρας αμφιβάλω εάν ξεπερνά μία ποσοστιαία μονάδα. Μοναδική εξαίρεση το ξενοδοχείο Γαλήνη και κάποιες ανακαινίσεις μικρότερων ξενοδοχείων όπως ΣΙΣΣΥ, ΑΚΡΟΠΟΛ, ΑΛΜΑ, ΒΙΟΛΕΤΑ, ΑΚΤΗ, ΩΚΕΑΝΙΣ κ.λ.π.
Εξ αιτίας της ανυπαρξίας τουριστικής πολιτικής, χρησιμοποιήθηκε το παλιό εθνικό δίκτυο τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά την μεγάλη αύξηση των αυτοκινήτων σαν εναλλακτική και εύκολη λύση αποσπασματικά για την αναπλήρωση των χαμένων επενδύσεων και ότι αυτό συνεπάγεται. Ανεργία, υποβάθμιση των άλλων μορφών τουρισμού, κ.λ.π. Έφυγε ο δρόμος δημιουργήθηκε η νέα ΠΑΘΕ και έτσι μπήκε η ΄΄ταφόπλακα΄΄.
Όλα αυτά τα χρόνια δε η πολιτική «γης» ή οποία είναι προϋπόθεση για την δημιουργία τουριστικών καταλυμάτων πού ακολουθήθηκε, χαρακτηρίστηκε από την ευκολία κατασκευής παραθεριστικής κατοικίας με όλα τα γνωστά αποτελέσματα της αστικοποίησης.
Σε όλη αυτή την κατάσταση συμμαχήσαμε όλοι γιατί η υπεραξία πού δόθηκε εξ αιτίας της ύπαρξης τουριστικών καταλυμάτων και γενικότερα του τουρισμού( δηλαδή τα χωράφια πού έγιναν οικόπεδα) αντί να την εξαγοράσουμε με πάρα πέρα βελτίωση, ανάπτυξη πού θα έλυνε τα χέρια και θα άνοιγε δρόμο για την ουσιαστική αποκέντρωση με το δημιουργηθούν νέες μονάδες δίνοντας διέξοδο στην ανεργία κυρίως στην νεολαία, την παραδώσαμε στην αντιπαροχή.
Βεβαίως η «ταφόπλακα» δεν μπήκε μέσα από την ιστορική διαδρομή και τα γεγονότα όπως καταγράφηκαν παραπάνω, αλλά και από σύγχρονες «ταφόπλακες» όπως είναι το ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για τον τουρισμό το οποίο σημειωτέον ήλθε με την διαδικασία του κατεπείγοντος, για να αποφασίσουν τα δημοτικά συμβούλια και η νομαρχία σε μία μέρα, για την υιοθέτηση η μη των προτάσεων. Εξειδικεύοντάς το δε διαπιστώνει κανείς ότι όχι μόνο δεν βοηθάει την περιοχή αλλά την αφήνει έρμαιο στην συνέχιση της αστικοποίησης.
Π.χ. όταν για να επενδύσει κανείς σε μία ξενοδοχειακή μονάδα εκτός σχεδίου χρειάζεται 15 στρ. το λιγότερο για να χτίσει 6 κρεβάτια ανά στρ. δηλαδή όχι πάνω από 40 δωμάτια, αντιλαμβάνεστε ότι το κόστος κτήσης γης στην γύρω περιοχή περί τα ιαματικά νερά σε συνδυασμό με το κόστος κατασκευής πραγματικά είναι ασύμφορο .Με δεδομένο ότι υπάρχουν παλαιότερες ξενοδοχειακές μονάδες χτισμένες σε πολύ μικρότερο οικόπεδο και με πολύ περισσότερα δωμάτια θα εμπεριέχει και το στοιχείο του άνισου ανταγωνισμού.
Από την άλλη μεριά τα εναπομείναντα οικόπεδα εντός σχεδίου στην μεγάλη τους πλειοψηφία δεν ξεπερνούν τα 500 τετρ. μέτρα το κάθε ένα .Με δεδομένο τον νόμο για την κατασκευή 4* και 5* αστέρων ξενοδοχεία πού σε υποχρεώνει ο νόμος αλλά και μικρότερα, τα περισσότερα τετραγωνικά μέτρα τα ροκανίζουν οι κοινόχρηστοι χώροι. Τα εναπομείναντα δωμάτια δε είναι πολύ λίγα για να δικαιολογήσουν μία τέτοια επένδυση. Πιθανόν μόνον ενοικιαζόμενα ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΔΙΑΜΕΡΊΣΜΑΤΑ μπορούν να κατασκευαστούν.
Όμως ο συνδυασμός συντελεστή δόμησης και ανυπαρξίας αναπτυξιακού νόμου καθώς και οι πολύ δύσκολες προϋποθέσεις σχετικά με την μοριοδότηση τα καθιστούν και αυτά ασύμφορα. Τα μόνα τμήματα πού έχουν την δυνατότητα ν΄ αναπτυχθούν είναι εκείνα του ξενοδοχείου Γαλήνη και του camping Ε.Ο.Τ.
Tο νέο χωροταξικό δε προβλέπει την ένταξη της περιοχής μόνο στο θερμαλισμό, με ότι βοήθεια συνεπάγεται από την ύπαρξη αναπτυξιακών νόμων .Η περιοχή όμως έχει πολύ περισσότερες δυνατότητες όπως Συνεδριακός τουρισμός Θεματικός τουρισμός (τρίγωνο Θερμοπύλες Αλαμάνα Γοργοπόταμος), ορεινός όγκος, Θρησκευτικός τουρισμός, Αθλητικός τουρισμός. Μην ξεχνάτε ότι είμαστε στο κέντρο της Ελλάδος. Με καινούργιο οδικό δίκτυο, γραμμή τρένου, αεροδρόμιο Αγχιάλου (Για πτήσεις charter), Ελ. Βενιζέλος κλπ. Ο Βόλος με το Πήλιο έχουν ενταχθεί στο χωροταξικό πλαίσιο για τον τουρισμό σε ζώνη με περισσότερες δυνατότητες. Εδώ βεβαίως φαίνεται και η δουλειά των φορέων της περιοχής οι οποίοι είχαν δουλέψει στην κατεύθυνση αυτή .Ήταν δε από τους πρωτεργάτες της αξιοποίηση του αεροδρομίου της Αγχιάλου για πτήσεις charter.
Το ειδικό χωροταξικό σχέδιο για τον τουρισμό κατά την άποψή μου δημιουργεί μεγάλα ερωτηματικά. Δίνει το πράσινο φως στην μαζική ανέγερση παραθεριστικών χωριών προς ΠΩΛΗΣΗ, ακόμη και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές NATURA 2000
Πρόκειται για ένα ιδιότυπο μοντέλο real estate με βάση το οποίο δημιουργούνται οικισμοί μέσα στις εγκαταστάσεις ξενοδοχείων με ευνοϊκούς όρους δόμησης και χωρίς τους περιορισμούς πού ισχύουν στις εκτός σχεδίου περιοχές. Το συγκεκριμένο μοντέλο εφαρμόζεται για αρκετά χρόνια στην Ιβηρική χερσόνησο και έχει δεχθεί δριμεία κριτική καθώς οδήγησε στην πυκνή δόμηση των παραπάνω περιοχών και τελικά στην υποβάθμισή τους.
Η σημαντικότερη από τις ρυθμίσεις του σχεδίου είναι η εισαγωγή δύο τουριστικών μοντέλων άγνωστων στην ελληνική αγορά. Το μοντέλο συνδυάζει την δημιουργία τουριστικών και λοιπών εγκαταστάσεων (λ.χ γήπεδα γκολφ) με την ανέγερση παραθεριστικών κατοικιών ή διαμερισμάτων προς πώληση η ενοικίαση. Μάλιστα οι κατοικίες αυτές θα δύναται να καλύπτουν το 70% της τουριστικής εγκατάστασης. Το σημαντικό στην υπόθεση αυτή είναι ότι οι κατοικίες αυτές δομούνται ως κύρια τουριστικά καταλύματα δηλαδή με τους όρους δόμησης ενός ξενοδοχείου και όχι κατοικίας (ενδεικτικά ένας μέσος συντελεστής δόμησης ξενοδοχείου είναι 0,6 ενώ κατοικίας σε εκτός σχεδίου περιοχή 0,05). Το συγκεκριμένο μοντέλο εφαρμόζεται για περισσότερα από μία δεκαετία στην Ισπανία και Πορτογαλία και ήδη δέχεται δριμεία κριτική από την επιστημονική κοινότητα.
Στην Ελλάδα σύμφωνα με πληροφορίες ετοιμάζονται να ριχτούν στην αγορά τα επόμενα χρόνια περίπου 1,000,000 παραθεριστικές κατοικίες και μάλιστα χωρίς θεσμική οριοθέτηση. Αυτό φυσικά θα δράσει σε βάρος της παραδοσιακής ξενοδοχειακής υποδομής διότι θα δίνεται η δυνατότητα π.χ. σε οποιονδήποτε, κυρίως αλλοδαπό, να αγοράσει δανειοδοτούμενος ένα διαμέρισμα, να κάνει διακοπές για κάποιο χρονικό διάστημα το χρόνο και το υπόλοιπο να το ενοικιάζει σε άλλους τουρίστες έξω από κανόνες και νόμους πού διέπουν τις παραδοσιακές μορφές καταλυμάτων προκειμένου να εξοφλήσει το δάνειο δημιουργώντας έτσι αθέμιτο ανταγωνισμό και «παραξενοδοχεία».
Αυτό είναι το process πού προωθούν το υπουργείο τουρισμού σε συνεργασία με το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. μέσα από 2 νομοσχέδια, ένα το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό και δεύτερο το νομοσχέδιο για τον Ιαματικό Τουρισμό και την διαχείριση των Ιαματικών Πηγών.
Αυτά βεβαίως φωτογραφίζουν τους μεγάλους Tour operators και του ντόπιους συνεργάτες τους το Ελληνικό και ξένο τραπεζικό σύστημα και φυσικά το real estate.
Αναφορικά με τον νόμο για την διαχείριση του Ιαματικού νερού έχω να επισημάνω ότι παρόλο πού μαζί με την Εύβοια καλύπτουμε το μεγαλύτερο ποσοστό σε ποσότητα και ποιότητα ιαματικού νερού δεν έγινε σε περιφερικό επίπεδο κανένας διάλογος. Κατά την άποψή μου το τοπίο δεν έχει ξεκαθαριστεί.
Το μεγάλο αίτημα της χορήγησης ιαματικού νερού πού θα δημιουργήσει προϋποθέσεις για την βιωσιμότητα των παλιών τουριστικών καταλυμάτων και επιχειρήσεων και την δημιουργία νέων δεν έχει λυθεί. Οι προϋποθέσεις είναι δυσβάστακτες για τις μικρότερες αλλά και για τα μεγαλύτερα τουριστικά καταλύματα (ύπαρξη γιατρού σε κάθε κατάλυμα, υπάρχουσα υποδομή για την μεταφορά του νερού, κόστος κατασκευής κλπ) .Πιθανή αντιμετώπιση πολλών από αυτά τα προβλήματα να μπορούσαν να λυθούν με διάφορες μορφές ενοποίησης όπως π.χ. κοινοπραξίας κλπ. Χρειάζεται πολύ δουλειά.
Κάνοντας την ιστορική διαδρομή εξέλιξης του τουρισμού στην περιοχή με χαρακτηριστικό την ανυπαρξία τουριστικής πολιτικής, τα αποτελέσματά της γίνονται ακόμα πιο επώδυνα ειδικά όταν σήμερα έχουν ήδη κλείσει μία σειρά ξενοδοχειακές μονάδες, κλείνουν σήμερα και τουριστικές επιχειρήσεις οι οποίες απασχολούσαν παρά πολλούς εργαζόμενους όπως τα καταστήματα ΛΕΒΕΝΤΗ , κλπ ανεβάζοντας έτσι την ανεργία κυρίως των νέων ακόμη περισσότερο.
Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν πού απασχολεί είναι πού πάμε, τι κάνουμε. Χωρίς ν ΄αποτελεί το μαγικό ραβδάκι, εκείνο πού υπάρχει και είναι μονόδρομος κατά την γνώμη μου απ ότι φαίνεται είναι η προσήλωση στον στόχο πού θα πρέπει να είναι η αξιοποίηση του θαλάσσιου και τού μοναδικού Ιαματικού τουρισμού.
Υπάρχουν προτάσεις πού μπορούν να είναι και ρεαλιστικές μόνο πού η υλοποίηση τους περνάει μέσα από την συνειδητή αλλά και ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών .Η πολιτεία οφείλει να αφουγκραστεί, να δει τις ιδιαιτερότητες της περιοχής να τις εντάξει στην συνολικότερη πολιτική της παρ΄ όλο πού είμαστε όχι στο παρά 5΄ αλλά στο και 5΄.
Έτσι λοιπόν κατά την άποψή μου η ανάπτυξη περνάει μέσα από:
- Την αναθεώρηση του Καποδίστρια, στην βάση ενός Δήμου περί τον Μαλιακό η Βόρειο Ευβοϊκό κόλπο (όπως θέλετε ονομάστε το), μηδέ εξαιρουμένης και της Βόρειας Εύβοιας. Με αυτό τον τρόπο λύνονται ζητήματα πού έχουν να κάνουν με την μείωση των λειτουργικών εξόδων, την από κοινού ανάπτυξη του Θαλάσσιου και Ιαματικού Τουρισμού, την μεγαλύτερη και πιο δυναμική διεκδίκηση των θεσμικών και οικονομικών πόρων.
- Την ένταξη στο σχέδιο πόλης της ευρείας περιοχής με έμφαση στην υποχρεωτική θεσμοθέτηση Ζωνών Τουριστικής Ανάπτυξης με αυξημένο συντελεστή δόμησης κατά παρέκκλιση και μόνο για τουριστικά καταλύματα όλων των τύπων με προδιαγραφές πού θα καθορίσει η Τ.Α. μέσα από διαγωνισμό (πισίνες, αισθητική κλπ.).έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα παραθεριστικός προορισμός με προσωπικότητα, φιλικός προς το περιβάλλον.
- Τον τελικό στόχο του να έχει ιαματικό νερό και το μικρότερο κατάλυμα σαν βασικό στοιχείο βιωσιμότητας αλλά και βασική προϋπόθεση για νέες επενδύσεις.
- Την ουσιαστική ανάπλαση των παραλιών, την οργάνωση και παράδοση τους στους λουόμενους κυρίως καθαρές. Ειδικά στο τμήμα της παραλιακής οδού μετά την μεταφορά της ΠΑΘΕ θα πρέπει να γίνει ουσιαστική παρέμβαση, με σεβασμό, διάλογο και μελέτη πού θα εξυπηρετεί τον συνολικό προσανατολισμό πού είναι πλέον ο τουρισμός διακοπών Θαλάσσιος και Ιαματικός χωρίς βεβαίως να αποκλείεται ο διερχόμενος πού όμως είναι σίγουρο πλέον ότι θα έχει και ποιοτικά χαρακτηριστικά, γιατί κάποιον πού θα θέλει να μπει μέσα, θα πρέπει να του δίνεται η δυνατότητα τής εύκολης πρόσβασης αλλά και μοναδικής ποιότητας στην παροχή υπηρεσιών, σε συνδυασμό με την διαμόρφωση ίσως νέας τιμολογιακής πολιτικής από πλευράς καταστημάτων. Βεβαίως τα αυξημένα λειτουργικά έξοδα είναι ένα ζήτημα πού μπορεί να αντιμετωπιστεί με διάλογο με την τοπική αυτοδιοίκηση ακόμη και στην αναπροσαρμογή των ενοικίων δεδομένου ότι ή τα αυξημένα ενοίκια προέρχονται από την υπεραξία πού δίνει η χρήση της παραλίας.
- Την αξιοποίηση των ιαματικών πηγών, με στόχο την δημιουργία πρότυπου Ιαματικού κέντρου .Η επιχείρηση MITSIS άνοιξε ένα δρόμο με την ανακαίνιση του ξενοδοχείου «Γαλήνη», αλλά αυτό όμως από μόνο του δεν καλύπτει τις ανάγκες μια άλλης πολιτικής πού θα κάνει την περιοχή ΓΑΛΗΝΗ – ΡΑΔΙΟ – ΛΟΥΤΡΑ – ΠΑΡΚΟ πρότυπο κέντρο Ιαματικού τουρισμού πιλότο ανάπτυξης της ευρείας περιοχής.
Μην ξεχνάμε ότι ο Ιαματικός τουρισμός δίνει την δυνατότητα να διευρυνθεί η τουριστική περίοδος καθότι με την κατάλληλη υποδομή αξιοποιείται και το χειμώνα. Με την δημιουργία π.χ πακέτων για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες εκτός περιόδου αιχμής και όχι μόνο.
- Την Ανάπτυξη της περιοχής του camping Ε.Ο.Τ., με σύνδεση του και παράλληλη αξιοποίηση των Ιαματικών πηγών του Κουνιαβίτη.
- Τη δυνατότητα πού δίνεται δίπλα στον Ιαματικό τουρισμό και την ανάπτυξη του Συνεδριακού τουρισμού παρ ότι δεν έχει μπει η περιοχή στην αντίστοιχη ζώνη στο ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για τον τουρισμό .
- Τη διαφημιστική καμπάνια που πρέπει να έχει στοχευόμενα χαρακτηριστικά. Να λαμβάνει υπ όψει τις ήδη υπάρχουσες συνεργασίες, τη διεύρυνση τους και να μην εντάσσεται στην γενική και αόριστη καμπάνια του εκάστοτε Υπουργείου Τουρισμού δίνοντας την δυνατότητα ουσιαστικής συμμετοχής φορέων και παραγωγικών δυνάμεων στην διαμόρφωση της.
Όλα τα παραπάνω είναι σκέψεις και προβληματισμοί για την διαμόρφωση μιας προοπτικής, ενός οράματος, μιας στρατηγικής, μιας επιτέλους τουριστικής πολιτικής πού θα ξεκαθαρίζει το τι ζητάμε, τι θέλουμε από αυτό τον τόπο. Να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για καλύτερη ποιότητα ζωής, καλύτερο παρόν και μέλλον για μας και τα παιδιά μας. Και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής αλλά παράλληλα και αισιόδοξος, η υλοποίηση μιας τέτοιας πολιτικής Ριζοσπαστικής θα έλεγα, χρειάζεται όχι μόνο την καθοδήγηση της Τ.Α.,. της πολιτείας αλλά κυρίως την συμμετοχή στα παραπάνω των πολιτών, των ανθρώπων πού θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν, να κάνουν κτήμα τους αυτή την πολιτική και να την διεκδικήσουν.
Με αυτά τα δεδομένα μπορώ να είμαι αισιόδοξος. Ευχαριστώ.